LIM Center, Aleje Jerozolimskie 65/79, 00-697 Warsaw, Poland
+48 (22) 364 58 00

از شبکه‌های جنگ‌زده به یک ملت متصل. بازسازی امید از طریق بزرگراه‌های دیجیتال.

TS2 Space - خدمات ماهواره ای جهانی

از شبکه‌های جنگ‌زده به یک ملت متصل. بازسازی امید از طریق بزرگراه‌های دیجیتال.

From War-Torn Networks to a Connected Nation. Rebuilding Hope Through Digital Highways.

مقدمه

زیرساخت اینترنت عراق مسیری پر چالش را پشت سر گذاشته است، که تحت تأثیر دهه‌ها جنگ، تغییرات سیاسی و دگرگونی‌های سریع تکنولوژیکی قرار گرفته است. علی‌رغم این چالش‌ها، این کشور به تدریج در جستجوی اتصال اینترنتی قابل اعتماد و در دسترس پیش می‌رود. این مقاله به بررسی توسعه تاریخی دسترسی به اینترنت در عراق، بررسی وضعیت فعلی و برجسته کردن مسیرهای آینده بالقوه برای پل زدن به شکاف دیجیتال می‌پردازد.


1. مرور تاریخی

الف. آغازهای اولیه تحت رژیم‌های محدودکننده

  • زمینه پیش از 2003: قبل از سقوط رژیم صدام حسین، دسترسی به اینترنت در عراق به شدت کنترل می‌شد. تحریم‌های اقتصادی و نظارت سخت‌گیرانه دولت کیفیت و میزان اتصال را محدود کرد و تنها بخش کوچکی از جمعیت—عمدتاً ادارات دولتی و برخی نهادها—قادر به استفاده از اینترنت بودند.
  • تحریم‌ها و رشد کند: تحریم‌های بین‌المللی و اقتصادی در حال جنگ مانع از واردات تجهیزات مدرن مخابراتی می‌شد. هر پیشرفتی در زیرساخت اینترنت کند بوده و به‌طور قابل توجهی تحت محدودیت‌های دولتی و سانسور قرار داشت.

ب. تلاش‌های بازسازی پس از 2003

  • باز شدن بازار: پس از سال 2003، بخش مخابرات شاهد موجی از سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی شد. شرکت‌های جهانی و ارائه‌دهندگان مخابرات منطقه‌ای شروع به بازسازی و گسترش شبکه‌های کشور کردند، اگرچه مشکلات امنیتی و شورش‌های مداوم ریسک‌ها و هزینه‌های قابل توجهی را به همراه داشت.
  • ظهور ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت خصوصی: ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت خصوصی به تدریج به وجود آمدند، به‌ویژه در مراکز شهری مانند بغداد، بصره و اربیل، که خدمات پایه اینترنت پرسرعت را ارائه می‌دادند. با این حال، بی‌ثباتی مداوم غالباً منجر به آسیب یا تخریب زیرساخت‌های حیاتی می‌شد.

2. وضعیت فعلی دسترسی به اینترنت

الف. نفوذ و پوشش

  • گسترش اینترنت همراه: امروزه، اپراتورهای تلفن همراه مانند زین عراق، آسیاسل و کُرک تلکام تسلط بر چشم‌انداز اتصال را دارند. بخش قابل توجهی از جمعیت به خدمات 3G و 4G وابسته است، اگرچه در مناطق دورافتاده و متاثر از جنگ، نقاط کور پوشش وجود دارد.
  • تقسیم شهری و روستایی: شهرهای بزرگ مانند بغداد، اربیل و بصره از سرعت‌ها و قابلیت اطمینان خدمات نسبتاً بهتری برخوردارند. در عوض، جوامع روستایی هنوز با سیگنال‌های ضعیف، تجهیزات قدیمی و انتخاب‌های محدود ارائه‌دهندگان مواجه‌اند.

ب. زیرساخت

  • پشتیبانی فیبر نوری: شبکه فیبر نوری عراق به‌صورت جزئی گسترش یافته است، اما به دلیل چالش‌های امنیتی مداوم، همچنان پراکنده است. قطع فیبر و خرابکاری‌ها متأسفانه رایج بوده و اتصال در برخی مناطق را مختل می‌کند.
  • اتصال از طریق ماهواره: در مناطقی که زیرساخت‌های زمینی آسیب دیده یا وجود ندارد، لینک‌های ماهواره‌ای دسترسی مهمی ارائه می‌دهند—هرچند غالباً گران‌تر. سازمان‌های بشردوستانه و تأسیسات نفت و گاز دورافتاده به‌طور مکرر به این شکل اتصال وابسته‌اند.

ج. محیط مقرراتی و سیاستی

  • وزارت ارتباطات: وزارت ارتباطات عراق (MoC) بر این بخش نظارت می‌کند، از جمله صدور مجوز برای ISP ها، تخصیص باند و تنظیم تعرفه‌های اینترنت. با این حال، محیط نظارتی می‌تواند پیچیده باشد و تغییرات مکرر سیاست و تنوع منطقه‌ای در منطقه کردستان وجود دارد.
  • چالش‌ها در نظارت: خاموشی‌های اینترنتی که به‌طور پراکنده توسط دولت به‌دلیل ناآرامی‌های مدنی یا اعتراضات تحمیل می‌شود، نگرانی‌هایی را در مورد سانسور و آزادی بیان به وجود می‌آورد. شفافیت در مقررات و اجرای مداوم قوانین همچنان از حوزه‌هایی است که نیاز به بهبود دارند.

د. چالش‌های کلیدی

  1. نگرانی‌های امنیتی: زیرساخت به خرابکاری و درگیری مسلحانه آسیب‌پذیر است و منجر به اختلالات مکرر در خدمات می‌شود.
  2. هزینه‌های بالا: در حالی که قیمت‌ها در طول زمان کاهش یافته است، خدمات اینترنت هنوز هم برای بسیاری از شهروندان به‌ویژه در مناطق روستایی و کم درآمد نسبتا گران است.
  3. زیرساخت‌های محدود: بازسازی جاده‌ها، شبکه‌های برق و خطوط مخابراتی به آرامی انجام شده است. بدون یک استراتژی ملی منسجم، راه‌حل‌های پراکنده غالب هستند.
  4. سواد دیجیتال: بسیاری از عراقی‌ها هنوز فاقد مهارت‌های دیجیتال ضروری هستند و این امر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی دسترسی به اینترنت را محدود می‌کند.

3. چشم‌اندازهای آینده

الف. به‌روزرسانی‌های تکنولوژیکی

  • 5G در افق: بحث‌ها درباره 5G آغاز شده است، اگرچه احتمالاً جابجایی آن زمان‌بر خواهد بود. چالش‌های اقتصادی و امنیتی باید پیش از استقرار این فناوری در سطح ملی حل شود.
  • بهبود شبکه‌های فیبر: پروژه‌های جاری به‌دنبال هستند تا شهرهای استانی را به هسته اصلی فیبر متصل کنند، که وابستگی به خطوط مسی آسیب‌پذیر را کاهش داده و پایه‌ای برای اتصال پایدارتر فراهم کند.

ب. مشارکت‌های عمومی و خصوصی

  • اشتراک‌گذاری زیرساخت: همکاری‌های بین دولت، ارائه‌دهندگان مخابرات محلی و سرمایه‌گذاران بین‌المللی می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و سرعت توسعه شبکه را افزایش دهد. تلاش‌های مشترک برای اشتراک‌گذاری منابع برج، فیبر و ماهواره برای پل زدن به شکاف شهری و روستایی حیاتی است.
  • ابتکارات دولتی: برنامه‌هایی تحت وزارت ارتباطات و دیگر نهادها برای افزایش بودجه زیرساخت اینترنت در مناطق کمتر توسعه‌یافته در نظر گرفته شده است. ساخت شبکه‌های مقاوم همچنین می‌تواند به پاسخ به بحران و ارائه خدمات عمومی از راه دور کمک کند.

ج. تاثیر اجتماعی-اقتصادی

  • دولت الکترونیک و آموزش: با بهبود نفوذ اینترنت، خدمات دیجیتال دولت (مانند پردازش آنلاین اسناد، پلتفرم‌های سلامتی الکترونیک) می‌توانند شفافیت و کارایی را به ارمغان بیاورند. ابتکارات آموزش الکترونیک، به‌ویژه در مناطق دورافتاده و متاثر از جنگ، می‌تواند فرصت‌های آموزشی را گسترش دهد.
  • تنوع اقتصادی: اتصال وسیع‌تر راه را برای کارآفرینی آنلاین، استارت‌آپ‌های فناوری و تجارت الکترونیک بین‌المللی هموار می‌کند. یک اقتصاد دیجیتال در حال رشد می‌تواند به کاهش وابستگی عراق به نفت و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید کمک کند.

د. سیاست و ثبات

  • حکومت پایدار: یک محیط سیاسی پایدار، پیش‌نیاز حیاتی برای توسعه زیرساخت‌های پایدار است. کاهش درگیری‌ها به اجرای یکپارچه سیاست‌ها و جذب شرکای فناوری جهانی کمک خواهد کرد.
  • حفاظت داده‌ها و سایبر امنیت: با افزایش اتصال، نیاز به چارچوب‌های قانونی قوی برای حفاظت از داده‌های کاربران و حفاظت از شبکه‌ها وجود دارد. تقویت نهادهای سایبر امنیتی می‌تواند اعتماد به خدمات آنلاین را افزایش دهد و پذیرش اینترنت را تشویق کند.

نتیجه‌گیری

دسترسی به اینترنت در عراق از زمان دوران بازسازی پس از 2003 پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و از اتصال نادر و به شدت کنترل‌شده به بازاری به‌طور فزاینده باز و رقابتی تبدیل شده است. در حالی که چالش‌های مرتبط با امنیت، هزینه و زیرساخت همچنان وجود دارد، سرمایه‌گذاری‌های مداوم کشور در مخابرات مدرن نوید بخش آینده‌ای دیجیتال‌تر و فراگیرتر است. با پذیرش مشارکت‌های عمومی و خصوصی، تقویت شفافیت‌های نظارتی و اولویت‌بندی سواد دیجیتال، عراق می‌تواند شبکه‌های جنگ‌زده خود را به بزرگراه‌های مقاوم و پرسرعتی تبدیل کند که رشد اقتصادی، توانمندسازی اجتماعی و فردا روشنی برای همه شهروندانش فراهم می‌کند.