Van Oorlog naar Wi-Fi: De Digitale Dageraad in AfghanistanKabels die Conflict Overwonnen: Een Verhaal van Moedige Verbinding
Afghanistan’s strijd voor internettoegang is verweven met de geschiedenis van turbulentie, waarin tientallen jaren van politieke onrust en militaire conflicten de digitale ambities van het land hebben bedreigd. Toch heeft een vastberaden bevolking en een veerkrachtige techgemeenschap, achter de schijn van geweld, in stilte vooruitgang geboekt en nieuwe mogelijkheden gecreëerd voor ondernemerschap, onderwijs en burgerparticipatie.
Een Krachtig Begin
In de late jaren ’90, onder het Taliban-regime, waren internetdiensten praktisch niet-existent. Informatie stroomde langzaam via radio-uitzendingen en clandestiene satellietschotels, waardoor Afghanen grotendeels afgesneden waren van de rest van de wereld. Na 2001 begonnen internationale hulporganisaties en telecombedrijven de eerste moderne infrastructuur op te zetten—op kleine schaal, verspreid en vaak kwetsbaar voor sabotage. Ondanks de uitdagingen hebben deze vroege stappen de zaadjes geplant voor een ontluikend internetecosysteem dat binnenkort zou beginnen te bloeien in stedelijke centra zoals Kabul, Herat en Mazar-i-Sharif.
De Groeiende Getijden
Tegen het midden van de jaren 2000 traden mobiele netwerkoperators zoals Roshan, Etisalat, MTN en Afghan Wireless de markt binnen, en introduceerden ze 2G-verbindingen en later ook 3G- en 4G-netwerken. Stedelingen in Kabul kregen te maken met nieuwe connectiviteit, waardoor ze sociale media, e-commerce en online leerplatforms konden verkennen. Ondertussen begonnen ondernemers internetcafés te openen in zijstraten en woonblokken, en veranderden ze deze in bruisende micro-hubs van connectiviteit waar jongere Afghanen e-mail, muziekstreaming en de mogelijkheid van mondiale bereik ontdekten.
Uitdagingen in de Schaduw
In meer afgelegen gebieden maakten alles, van ruw terrein tot vastgeroeste veiligheidsbedreigingen, het moeilijk om infrastructuur uit te breiden. Glasvezellijnen waren duur om aan te leggen—en kwetsbaar voor schade door opstandige aanvallen of lokale conflicten—terwijl rolblack-outs consistente service tot een voortdurend probleem maakten. Betaalbaarheid was een andere hindernis, met datapartijen buiten het bereik van low-income gemeenschappen. Ondertussen hielden strikte sociale normen, politieke onzekerheden en censuurschrik onder verschillende regimes veel Afghanen wantrouwend tegenover online activiteiten die ongewenste aandacht zouden kunnen trekken.
Een Onzekere Heden—En een Opkomende Morgen
De terugkeer van Taliban-controle in 2021 veroorzaakte schokken in de telecom- en internetsector van Afghanistan. Angst voor surveillance en onderdrukking van digitale vrijheid kwam weer naar voren, zelfs terwijl lokale telecomoperators proberen de netwerkintegriteit te behouden. Ondanks deze tegenslagen blijven kleine tech-startups, grassroots programmeerscholen en creatieve online gemeenschappen actief—een bewijs van een sterke onderstroom van innovatie.
De weg van Afghanistan naar volledige connectiviteit blijft vol complicaties, maar er is een gevoel van collectieve vooruitgang onder burgers die verlangen naar het delen van ideeën, het online verkopen van producten en het vormen van hun eigen verhalen. De nationale glasvezelbackbone—nog steeds in ontwikkeling—belooft meer provincies met elkaar te verbinden, terwijl satellietinternet hoop biedt in gebieden die buiten het bereik van traditionele netwerken liggen. In dit land waar kabels letterlijk door conflictgebieden strekken, is elke nieuwe connectie een sprankje veerkracht, die een venster opent naar de bredere wereld en banden smeedt die zelfs oorlog niet gemakkelijk kan doorknippen.
